Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πληροφορίες
- the_lone_deranger
- Είμαι τεράστιος! Είμαι ουρανός! Είμαι ο Ένας, ο σπουδαίος, ο λατρεμένος! Δεν είμαι απόμακρος! Ούτε ψυχρός! Μπροστά απ' τις κάμερες σου γνέφω λιγωμένος! Είμαι ένας άξεστος! Είμαι ένας θρίαμβος! Είμαι αστάματητα ερωτοχτυπημένος! Να μη φοβάσαι! Μη με φοβάσαι! Είσαι δικιά μου όσο πιο βαθυά κοιμάσε... (Είμαι Θεός! Σκιά λαμπερή... Είμαι Θεός! ΧΑ ! Μια ανοιγμένη πληγή!) Είμαι υπέροχος, και ταπεινός! Είμαι ο ήρωας ολωνών ο αγαπημένος! Είμαι ευαίσθητος! και τρυφερός! Όποιο σκουλίκι με ενοχλεί στο διάολο το στέλνω. Είμαι ένας άξεστος! Είμαι ένας Θρίαμβος! Είμαι ένας Θρίαμβος χρυσός και πλατινένιος! Όσοι κι αν είστε... Σας περιμένω! Για την πατρίδα και την τέχνη απ' την κούνια μου φτιαγμένος! ........-Ξημερώνει! Που να κρυφτώ; Μα δεν αντέχω, δεν αντέχω, δεν τ' αντέχω τόσο φως! "Τρύπες - Artistz"
5 σχόλια:
καλησπερα :)
Kalispera skoulikaki :)
Ενδιαφέρον!
Την καλησπέρα μου.
μια κοινωνια να βραζει να φοβιζει
και εμεις στον βουβο πονο
ακομα
Ξέρεις σκουλικάκι μου δίνεις έναυσμα για να κάνω μια "συζήτηση", να πω κάποια πράγματα τέλος πάντων, που τριγυρνάνε μέσα στο μυαλό μου.
Θέλω λοιπόν να πω ότι δυστυχώς φαινόμενα σαν αυτά με τον μικρό Αλέξανδρο θα επαναληφθούν και θα ξαναεπαναληφθούν απλά θα είναι άλλα τα ονόματα του θύτη και του θύματος αλλά πάντα στα ίδια πάνω κάτω πλαίσια. Αυτό που αντικρίσαμε αυτές τις μέρες είναι μια κοινωνία που ούτε την οργή της δεν μπορεί να εκφράσει με σωστό τρόπο (και δεν μιλάω για χαλαρές πορείες, η καμία καθιστική, η σιωπηλή διαμαρτυρία {αν και είναι καλοδεχούμενες}), δηλαδή να υπάρξει μια αντίδραση σε επίπεδο κοινωνικό στο πλαίσιο της αδιαπραγμάτευτης επιμονής πάνω σε βασικές αξίες (ξέρεις ο Αλέξανδρος δεν είναι ο μόνος που σκοτώθηκε εξ αιτίας της συμπεριφοράς των ανεφκέγαλων αστυνομικών και δεν εννοώ τα υπόλοιπα περιστατικά με σφαίρες - Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα με αλλοδαπούς-αλλοδαπές, παιδιά που είτε τα ταλαιπωρούν από διάφορα ιδρύματα που δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή μέχρι να ξαναλήξουν στα κελιά και αν δεν είναι αρκετά τυχεροί πολλοί απ αυτούς πέφτουν στην πορνεία, στα ναρκωτικά στην αληθινή και ανελέητη πείνα) που θα πρέπει κάποτε αν θέλουμε να λέμε πολιτισμός και να μην μας πιάνουν τα γέλια να αλλάξουν. Γιατί προς το παρών αυτό που έχουμε δημιουργήσει (που είναι μεν παγκόσμιο φαινόμενο αλλά στην Ελλάδα έχει ξεφύγει η κατάσταση) είναι ένα έκτρωμα πολιτισμού που κρύβει τις αμαρτίες του κάτω απ' τα ράσα του. Ανίκανοι πολιτικοί, τσιράκια της παγκόσμιας άρχουσας τάξης για να μπορούν να έχουν την υποτυπώδη εξουσία στην χώρα, λαμόγια χείριστου είδους, άνθρωποι εκτρώματα, εξουσιομανείς του κερατά. Το έχω ξαναδηλώσει για μένα αυτοί οι ανθρώποι είναι Α-Ρ-Ω-Σ-Τ-Ο-Ι-. Μεγάλωσαν σε εξουσιαστικά περιβάλοντα και γαλουχήθηκαν με τις ιδέες της επιβολής και της υποταγής και ενώ όλοι οι υπόλοιποι όλο και κάτι κάνουν για να γλυτώσουν, όλο και περισσότεροι ξυπνάνε και αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος είναι κάτι διαφορετικό, πολύ πιο όμορφο και μαγικό, αυτοί παρωπιδισμένοι και τρελαμένοι αρνούνται να παραδώσουν η έστω να μεταλάξουν τις εξουσίες τους και το λούκι γυρνάει στους υπόλοιπους, στον κόσμο. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι βλέπω πως όλοι οι μεγάλοι έχουν αρχίσει και τρώγονται μεταξύ τους -τράπεζες, έμποροι όπλων, ναρκωτικών κλπ- και η πίεση που βγαίνει από όλο αυτό το πράγμα βγαίνει σε μένα και σε σένα, βγαίνει στους απλούς ανθρώπους και, ελπίζω μόνο, πως κάποτε τα πράγματα θα είναι αρκετά ώριμα σε επίπεδο ιδεών, ιδεολογιών και οργανωτικό και μια κρίσιμη μάζα θα υποχρεώσει αυτόν τον κόσμο να αλλάξει και να ...κοιτάξει προς τα αστέρια, η τουλάχιστον θα έχει γλυτώσει αυτή η κρίσιμη μάζα.
Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι οι σημαντικές αλλαγές σε κοικωνικοπολιτικό επίπεδο επέρχονται μέσω της βίας (και δεν μιλάω για το σπάσιμο μια τράπεζας ή ενός καταστήματος του γερμανού) και πάλι ελπίζω πως όταν θα είναι και πιο ώριμες οι συνθήκες και ο κόσμος πιο συνειδητοποιημένος, καθώς πρέπει να λάβουμε υπ όψιν μας τα κανάλια επικοινωνίας, εναλακτικής πληροφόρησης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών που έχει γίνει, σε διάφορα επίπεδα, ώστε μετά από τόσα χρόνια πολιτισμού να καταφέρουμε κάποτε να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να αναγνωρίσουμε τα προβλήματα μας, να προτείνουμε λύσεις, να κάνουμε ουσιαστικό διάλογο και να προβούμε σε πράξεις με πιο ήπιο τρόπο. Ίσως τόσα χρόνια ιστορίας θα έπρεπε κάτι να μας έχουν διδάξει. Αυτό προυποθέτει πάντα όπως είπαμε μια κρίσιμη μάζα σκεπτόμενων και ανήσυχων ανθρώπων που θα συνεργαστούν με την διανόηση του τόπου. Τώρα μπορείς να προβάλεις το επιχείρημα: Οκ. Καλά όλα αυτά. Αλλά πως περιμένεις η άρχουσα τάξη να παραδώσει την εξουσία και τις αποφάσεις σε αυτή τη μάζα. Εγώ απλά λέω πως κάποτε θα είμαστε τόσο πολλοί και αγανακτισμένοι που δεν θα έχουν άλλη επιλογή. Σε κάθε περίπτωση μου αρέσει να σκέφτομαι και να ενεργώ θετικά. Αλλιώς σκύβεις το κεφάλι και αποδέχεσαι την μοίρα σου.
Δημοσίευση σχολίου